เสียงวิงวอนของเด็กน้อยในตัวฉัน

ผู้เขียน: :นาโก๊ะลี หมวด: ชีวิตเบ็ดเตล็ด

โปรดหยุดคุกคามฉันเสียที
ด้วยความเก่งความดีและคำสอน
แม้ถ้อยคำงามหมดจดทุกบทตอน
แต่กัดกร่อนกำลังใจจนไร้ค่า

ได้ยินเสียงของฉันบ้างไหม
อยากจะบอกเธอไว้ถึงปรารถนา
แม้ยังอ่อนด้อยในปรัชญา
อาจยังมีเหลือศรัทธาต่อชีวิต

เป็นเพื่อนร่วมเดินทางฉันได้ไหม
ใกล้,ไกลเพียงใดหรือพลาดผิด
หรือพบบ้างเสกสรรเนรมิต
ใคร่ครวญครุ่นคิดด้วยตัวเอง

โดยมีเธอเกื้อหนุนร่วมทาง
ปลอบโยนฉันบ่างอย่าเร้าเร่ง
มีเธออยู่ก็จะได้ไม่หวาดเกรง
ประคองก้าวไม่เครียดเคร่งคอยเกื้อกูล

โปรดหยุดคุกคามฉันเสียเถิด
ก่อนฝันบรรเจิดจะสิ้นสูญ
รักงดงามเพียงใดยังเทิดทูน
หล่อหลอมให้เพิ่มพูนและหนุนนำ

ด้วยการประจักษ์และเชื่อมั่น
เมื่อเธอรักอย่างสร้างสรรค์ลึกล้ำ
บอกกล่าวด้วยทั้งหมดที่มีทำ
มิใช่เพ้อละเมอพร่ำจนคร่ำครวญ

รักจะหล่อเลี้ยงเธอด้วยรักของเธอ
รักจะแบ่งปันให้ฉันเสมอพร้อมทุกส่วน
เท่าที่มีซึ่งรักมีทั้งหมดทั้งมวล
สัมผัสรักอาบไออวลเมื่อรักเป็น

[seed_social]

20 เมษายน, 2565

เปลี่ยนห้องเรียนเป็นห้องรับฟัง ด้วยไพ่ฤดูฝน

อดีตแอร์โฮสเตสที่ผันตัวมาเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่จังหวัดสกลนครบ้านเกิด เป็นหนึ่งในกลุ่มครูผู้สอนที่เข้าร่วมทำกิจกรรม “ห้องเบาใจ”