ไม่ได้ดั่งใจ

เชื่อว่าในชีวิตที่ผ่านมาของเรา คงต้องเจอกับสิ่งที่ไม่ได้ดั่งใจกันมามากบ้างน้อยบ้าง หรือบางทีเราก็ไปทำสิ่งที่ขัดใจคนอื่นเหมือนกัน จะโดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม การเลี้ยงสัตว์ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่บ่อยครั้งทำให้เรารู้สึกว่า “ไม่ได้ดั่งใจ” โดยเฉพาะการเลี้ยงแมว ที่สื่อถึงความรู้สึกนี้ชัดเจนมาก

หลายคนคงเคยได้ยินเพลงกล่อมเด็กหลายเพลงที่บอกเล่าถึงพฤติกรรมของแมว แต่มีเพลงหนึ่งที่ผู้เขียนจำได้ดี เพราะสมัยเป็นเด็ก แม่มักจะชอบร้องเพลงนี้ให้ฟัง และเชื่อว่าหลายๆ คนก็คงเคยได้ยินเพลงนี้มาก่อน คือเพลง “แมวเอ๋ยแมวเหมียว รูปร่างปราดเปรียวเป็นหนักหนา ร้องเรียกเหมียวๆๆ เดี๋ยวก็มา เคล้าแข้งเคล้าขาน่าเอ็นดู ฯลฯ” ทำให้เกิดมโนภาพในใจว่า แมวน่าจะเป็นสัตว์ขี้อ้อน น่ารัก เรียบร้อย และเป็นมิตรแน่ๆ แต่จินตนาการในใจหายวับไปทันทีเมื่อวันหนึ่งมีแมวเดินเข้ามาในชีวิต และเริ่มต้นเลี้ยงอย่างจริงจัง หรือมีสถานะที่คนทั่วไปมักจะเรียกว่า “เป็นเจ้าของ”

วันที่เริ่มต้นสถานะเจ้าของ หน้าที่ก็ตามหลังมาติดๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพื้นฐานที่สุดคือ การกินอยู่ นอนหลับ จนถึงเรื่องที่ยากหรือซับซ้อนยิ่งขึ้น เช่น โรคภัยไข้เจ็บ ยังไม่นับเรื่องอุปนิสัยใจคอ หรือความรู้ใจกันแค่ไหน

เรื่องพื้นฐานนี่แหละเป็นที่มาของความรู้สึกที่ว่า “ไม่ได้ดั่งใจ” ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น เมื่อเรียกแล้วไม่มาหา หูไม่กระดิก หรือนั่งหันหลังให้เสมือนหนึ่งไม่รู้ว่าเรียกใครหว่า คงไม่ใช่เรา (อาการแบบนี้ คนที่เลี้ยงแมวจะนึกภาพออกทันใด ว่าหน้าตาท่าทางเป็นแบบไหน) แต่ถ้าลองสวมวิญญาณแมว แมวอาจจะบอกว่า เรียกทำไม ตอนนี้ยังไม่มีอารมณ์ ถ้าอยากไปหาจะไปเอง แหม ทีตอนฉันเดินไปหาเธอ เธอยังไม่สนใจฉันเลย ตอนนี้จะมาเรียกทำไมยะ ตกลงที่เราบอกว่า แมวไม่ได้ดั่งใจเรา ที่จริงแล้ว เราก็ไม่ได้ดั่งใจแมวเช่นกัน (55555)

ชวนมาลองค้นหาว่า มีเรื่องไหนบ้าง ที่เรากับแมวต่างก็ไม่ได้ดั่งใจกันและกัน (ตอนนี้อาจจะวาดภาพในใจว่า เรากำลังนั่งคุยอยู่กับแมวกันเลยทีเดียว)

ลำดับแรกเป็นเรื่องปากท้องก่อน ก็คือ อาหารการกิน เรากับแมวมักจะมีความคิด ความชอบต่างกัน แมวบางตัวมีนิสัยขี้เบื่อ คือไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆ แต่เจ้าของก็มักจะชอบให้อาหารเดิมๆ อาจจะด้วยเหตุผลว่า ก็อร่อยดีนี่นา ตอนที่ซื้อมาใหม่ๆ ก็เห็นกินเยอะ และช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา ก็เลยซื้อมาทีเดียวเยอะๆ ไปเลย อันนี้อาจจะสังเกตได้จากพฤติกรรมการกิน บางตัวเพียงแค่เข้ามาดมๆ แล้วเดินจากไป หรือบางตัวก็จะกินนิดหน่อย แต่ในมุมของเจ้าของก็อาจจะบ่นว่า ทำไมกินนิดเดียว เสียดายของนะเห็นไหม แต่พอหันมาอีกทีอาจจะพบว่า บ่นอยู่กับจานอาหารที่ว่างเปล่า เพราะแมวได้เดินหายไปแล้ว

หรือบางตัว เคยได้กินอาหารเวลาไหน ก็จะร้องกินเวลานั้น ในยามที่เจ้าของไม่ยุ่งก็อาจจะให้ได้ แต่วันไหนที่ยุ่งก็อาจจะไม่ได้ให้ ทำให้เกิดอาการเข้ามาพันแข้งพันขา หรือร้องกินจนเกิดความรู้สึกว่าวุ่นวาย กำลังรีบๆ อยู่ ส่วนแมวก็จะรู้สึกว่า ก็เคยให้กินเวลานี้ ทำไมไม่ให้ ปรากฏว่าต่างคนต่างก็ “ไม่ได้ดั่งใจทั้งคู่”

ลำดับต่อมาก็คือ เรื่องที่นอน แมวมักจะชอบนอนในที่อุ่นๆ นุ่มๆ สะอาด หรือบางตัวก็ชอบนอนใกล้หน้าต่างเพื่อชมวิว จากประสบการณ์ที่เลี้ยงแมวมา พบว่า แมวสามารถนอนได้ทุกที่ที่อยากนอน ที่บ้านจะมีเตียงนอนสำหรับแมวพร้อมผ้าปูที่นอน ตอนปูผ้านี่แหละที่ทำให้เกิดอารมณ์หงุดหงิดอย่างมาก เพราะแมวจะนึกว่าเล่นด้วย ก็จะเข้ามาตะปบหรือกระโดดใส่ผ้า มีบางตัวก็มุดไปอยู่ใต้ผ้า อีกตัวมาจากไหนไม่รู้ กระโดดใส่ ฟัดกันไปมา ดูน่าสนุกสนาน (ในมุมมองแมว) ปรากฏว่าผ่านไป 1 ชั่วโมง ก็ไม่สามารถปูที่นอนในแบบที่อยากให้เป็นได้ (ในมุมมองคน “ไม่ได้ดั่งใจเล้ย”)

เรื่องต่อมา เมื่อเรียกหาหรืออยากชวนเล่นด้วย แต่ความต้องการของทั้งสองฝ่ายไม่ตรงกัน ไม่ว่าจะเป็นด้วยสาเหตุใด เช่น ยังไม่มีอารมณ์อยากเล่น อยากอ้อน หรือตอนที่อยากเล่น อีกฝ่ายยังยุ่งอยู่ หรือไม่มีอารมณ์เล่น ไม่ว่าแมวหรือคนก็จะมีพฤติกรรมที่แสดงออกถึงความ “ไม่ได้ดั่งใจ” แตกต่างกันไป ไม่ว่าจะผ่านทางภาษากาย จากเสียง ซึ่งคนที่เลี้ยงจะรู้พฤติกรรมนี้ดี หรือถ้าอยากจะค้นคว้าเพิ่มเติมก็มีข้อมูลมากมายในโลกออนไลน์

เรื่องราวและความรู้สึกที่มาพร้อมๆ กับการเลี้ยงแมวยังมีอีกมากมาย ไม่ได้มีเพียงแค่ความรู้สึกว่า “ไม่ได้ดั่งใจ” เท่านั้น ซึ่งสำหรับผู้เขียนในฐานะที่เลี้ยงแมวค้นพบว่า แมวเป็นขุมทรัพย์ที่ทำให้มองเห็นแง่มุมของธรรมะรอบตัวมากมาย รวมถึงยังเป็นบททดสอบทางอารมณ์ที่ดีมากอีกด้วย นั่นหมายความว่า ตัวเราเองเลือกมองสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเราในแง่มุมไหน แบบไหน ไม่ว่าในแง่มุมนั้นจะทำให้เรามีความสุขหรือทุกข์ เกิดการเรียนรู้ หรือเหนื่อย เพราะสุดท้ายแล้ว ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราล้วนเกิดจากมุมมองหรือจากการกระทำของเราทั้งสิ้น เพียงแค่เปลี่ยนมุมมอง ชีวิตก็เป็นสุข จริงไหม ?