parallax background
 

เสียงวิงวอนของเด็กน้อยในตัวฉัน

ผู้เขียน: นาโก๊ะลี หมวด: ชีวิตเบ็ดเตล็ด


 

โปรดหยุดคุกคามฉันเสียที
ด้วยความเก่งความดีและคำสอน
แม้ถ้อยคำงามหมดจดทุกบทตอน
แต่กัดกร่อนกำลังใจจนไร้ค่า

ได้ยินเสียงของฉันบ้างไหม
อยากจะบอกเธอไว้ถึงปรารถนา
แม้ยังอ่อนด้อยในปรัชญา
อาจยังมีเหลือศรัทธาต่อชีวิต

เป็นเพื่อนร่วมเดินทางฉันได้ไหม
ใกล้,ไกลเพียงใดหรือพลาดผิด
หรือพบบ้างเสกสรร เนรมิต
ใคร่ครวญครุ่นคิดด้วยตัวเอง

โดยมีเธอเกื้อหนุนร่วมทาง
ปลอบโยนฉันบ่างอย่าเร้าเร่ง
มีเธออยู่ก็จะได้ไม่หวาดเกรง
ประคองก้าวไม่เครียดเคร่งคอยเกื้อกูล

โปรดหยุดคุกคามฉันเสียเถิด
ก่อนฝันบรรเจิดจะสิ้นสูญ
รักงดงามเพียงใดยังเทิดทูน
หล่อหลอมให้เพิ่มพูนและหนุนนำ

ด้วยการประจักษ์และเชื่อมั่น
เมื่อเธอรักอย่างสร้างสรรค์ลึกล้ำ
บอกกล่าวด้วยทั้งหมดที่มีทำ
มิใช่เพ้อละเมอพร่ำจนคร่ำครวญ

รักจะหล่อเลี้ยงเธอด้วยรักของเธอ
รักจะแบ่งปันให้ฉันเสมอพร้อมทุกส่วน
เท่าที่มีซึ่งรักมีทั้งหมดทั้งมวล
สัมผัสรักอาบไออวลเมื่อรักเป็น

[seed_social]
11 มกราคม, 2561

ความเคลื่อน…ที่ไม่ไหว

หากเราพิจารณาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวเราในระยะหลายปีที่ผ่านมา ผลกระทบของแต่ละเหตุการณ์ล้วนเห็นได้ในทุกด้านของชีวิตเรา ไม่ว่าจะเป็นความเสื่อมถอยทางค่านิยม การเสื่อมสลายของศรัทธา
19 เมษายน, 2561

สู่ทางไปที่ไม่มีวันกลับ

ใช่ว่าไปแล้วจะไม่มีวันกลับ แม้เวลาผ่านเลือนลับพ้นสมัย สัจจธรรมดำรงเผยความนัย ว่าทางผ่านทางไปนั้นว่ายเวียน
20 ธันวาคม, 2560

โลกนี้บาดเจ็บเสมอ

โลกนี้บาดเจ็บเสมอ บางครั้ง บาดแผล ก็อยู่ไกลห่างออกไป บางครั้ง บาดแผล ก็อยู่ใกล้เข้ามา เมื่อไหร่เราเป็นผู้พลาดพลั้ง