ระหว่างแสงสุดท้ายสนธยา
สีสันตระการตาปรากฏสาย
เป็นเส้นพาดขอบฟ้ากระทบประกาย
แล้วหรี่ลงลับหายสู่รัตติกาล
เสี้ยวเวลาแห่งการแปรเปลี่ยน
อาจต้องใช้ความเพียรเพื่อข้ามผ่าน
ซึ่งขณะเผชิญดูเนิ่นนาน
ใจหลุดร่วงร้าวรานก็บางที
เพราะนั่นคือภาวะที่เปราะบาง
การเกื้อหนุนจะเสริมสร้างให้เกิดวิถี
ให้การเดินทางนั้นเป็นไปด้วยดี
ด้วยบางสิ่งที่มีพอน้อมนำ
ระหว่างแสงสุดท้ายสนธยา
เหลือความปรารถนาอันลึกล้ำ
หากมีใครใฝ่ฟังสักถ้อยคำ
ก่อนแสงย่ำค่ำจะลบเลือน
เรื่องเล่าสุดท้ายของวันนี้
ก่อนร่องราตรีจะขับเคลื่อน
หากนิ่งฟังอย่างจริงแท้มิแชเชือน
ทั้งมิได้บิดเบือนด้วยมายา
นั่นจะเป็นการปลดปล่อยวาง
เข้าสู่หนทางอันเต็มค่า
บ่มเพาะภาพปรากฏจากดวงตา
สู่จิตวิญญาณแสวงหาความจริงแท้
ระหว่างแสงสุดท้ายสนธยา
ตั้งมั่นด้วยศรัทธาอันแน่วแน่
หากได้รับการโอบอุ้มดูแล
แม้เปลี่ยนมิปรวนแปรประการใด
อาจที่ห้วงเวลาแห่งราตรี
พอมีแสงส่องชี้อยู่ชิดใกล้
ยังมองเห็นและก้าวเดินได้ปลอดภัย
พร้อมกับกำลังใจที่เต็มตาม
สู่วาระผ่านอย่างมีความหมาย
ซึ่งมิได้ง่ายดายจะก้าวข้าม
ด้วยอ้อมกอดหนึ่งนั้นย่อมงดงาม
ก่อนกาลล่วงสู่ยามของรัตติกาล