หรือหลอกตนได้ด้วยการไม่กล่าวถึง
มิอาจมองอย่างลึกซึ้งให้ถึงแก่นแท้
รับรู้อยู่ว่าทั้งหมดล้วนผันแปร
ยังไม่รู้จะดูแลประการใด
เราอาจเดินทางในความฝันได้ไกลกว่า
คล้ายจะเอื้อมไขว่คว้าบางสิ่งไว้
หมายเป็นเกราะห่อหุ้มโลกภายใน
แล้วก็หวังจะปลอดภัยอยู่ในนั้น
หากบางมุมของความจริงก็แตกต่าง
เมื่อเราก้าวผ่านทางอย่างสร้างสรรค์
เรียนรู้เพื่อพร้อมเผชิญไปด้วยกัน
จวบจนถึงวันต้องอำลา
ในความลับที่เราต่างก็รู้
ส่งเสริมความเป็นอยู่เต็มคุณค่า
กับชีวิตเที่ยงแท้ในเวลา
บ้างจึงหลงในมายาเป็นครั้งคราว
ไถ่ถามสนทนาใคร่ครวญสาระ
ได้ต่อเติมสภาวะมั่นคงย่างก้าว
ตกแต่งทางทออันยืดยาว
ให้สว่างพร่างพราวด้วยปัญญา
ไม่มีความเร้นลับในความตาย
การอยู่จึงจะมีความหมายได้ดังว่า
เป็นส่วนหนึ่งซึ่งแสนธรรมดา
เกาะเกี่ยวอยู่ทุกทิวาราตรีกาล
และความกลัวก็ไม่ได้เลวร้ายนัก
หากยังไม่รู้จักจึงยากจะผ่าน
กัลยาณมิตรเกื้อหนุนร่วมทวนทาน
ให้พร้อมรับปรากฏการณ์อันเที่ยงธรรม
ขอเป็นส่วนหนึ่งในวงสนทนา
ด้วยความปรารถนาซึ่งลึกล้ำ
สัจจะเข้าใจพร้อมน้อมนำ
เรียนรู้ไม่หยุดย้ำถ้อยคำแห่งชีวิต