เราพบกันเมื่อวันเวลาล่วงผ่าน
อาจจะยังไม่นานเท่าไหร่นัก
แต่เหมือนมีบางเรื่องให้ประจักษ์
พ้นผูกพันและรักไปมากแล้ว
วงสนทนาที่มีความหมาย
ด้วยชีวิตด้วยหัวใจผุดผ่องแผ้ว
เรียนรู้อดีตปัจจุบันอันผันแนว
แปรเปลี่ยนแต่แน่แน่วต่อหนทาง
รับรู้ในความกรุณา
ที่ส่งผ่านจากดวงตาสุกสว่าง
ซึมซับสู่วิญญาณอันบอบบาง
ชำระชะอ้างว้างระหว่างนั้น
จึงเป็นการพบทรงคุณภาพ
ดั่งธารใสไหลอาบทุ่งความฝัน
เพาะเลี้ยงชีวิตมหัศจรรย์
กลายเป็นแรงสร้างสรรค์นับจากนี้
และเมื่อถึงวาระต้องอำลา
กลับค้นพบคุณค่าแห่งวิถี
ถ้อยคำ รอยยิ้ม ปรารถนาดี
สถิตอยู่คงที่อย่างงดงาม
เราจะพบหรือไม่พบกันอีกครั้ง
หากสนามพลังยังอยู่ท่าม
อวลในความรู้สึกรฤกนิยาม
ดำรงอยู่ในนามความเป็นคน
เราจะพบหรือไม่พบกันอีกครั้ง
จวบร่างถูกกลบฝังบางแห่งหน
บนความผกผันอันเคลื่อนวน
ความงดงามจะเป็นดอกผลแห่งชีวิต
*ผลึกรู้สึกจากการกลับไปเยี่ยมผู้เฒ่าปกาเกอะญอ
ภาพโดย ปิติพร ประมวลศิลป์
