ส่งบุญ ด้วยใจเมตตา

หลังกลับจากไปสอนผู้สูงอายุที่เทศบาลไทรโยง บ่ายแก่ๆ ฉันนั่งทำชาร์ตผู้ป่วยจำหน่าย ได้ยินเสียงเทปบทสวดมนต์ที่คุ้นเคย ทำให้นึกถึงคุณยายผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่ยังอยู่ในโรงพยาบาล ในใจคิดว่าเป็นอย่างไรกันบ้างหนอ จึงลุกไปดูคุณยายเตียง ๑๙ กำลังนอนหายใจหอบลึก ประมาณ ๑๒ ครั้งต่อนาที ภาษาหมอจะเรียก หิวอากาศ (Air hunger) จมูกครอบออกซิเจนไว้ ในใจคิดว่าใกล้แล้ว...เราจะต้องช่วยคุณยาย คุณยายมีลูกทั้งหมด ๑๒ คน แต่มีลูกมาเฝ้าคนเดียว คนที่คุณยายห่วงทำงานอยู่ต่างประเทศตั้งแต่ปี ๒๕๒๘ อีกคนอยู่ภาคใต้ ต้องดูแลเมียที่ป่วยเป็นอัมพาตเดินไม่ได้ เมื่อได้ฟังลูกสาวบอกเหตุผลที่ตนเองต้องมาเฝ้าคนเดียว ทำให้ฉันอยากจะช่วยเหลือและอยู่ส่งคุณยายจนวินาทีสุดท้าย ฉันชวนลูกสาวกราบอกและเท้าแม่ ขอบคุณและขออโหสิกรรม การกระทำใดที่เคยล่วงเกินแม่ ขอให้แม่ให้อภัยลูก ฉันเห็นภาพลูกกอดอกแม่ ลูกสาวน้ำตาคลอเบ้า...

สักพักฉันชวนลูกสาวยายและญาติข้างเตียงที่สนใจและเต็มใจที่จะส่งบุญให้คุณยาย มีคนที่ไม่รู้จักยายสามคน เต็มใจที่จะร่วมสวดมนต์กับคุณยาย หนึ่งในนั้นเป็นเด็กน้อยผู้ชายอายุ ๑๐ ขวบ หัวเกรียน บอกผมเพิ่งบวชเณรมา ผมสวดได้ครับ และที่น่าประทับใจคือ เป็นครั้งแรกที่มีน้องพยาบาลในตึกสองคน มาร่วมวงสวดมนต์กับฉันด้วย ทำให้วันนี้เป็นวันที่อบอุ่นใจยิ่งนักสำหรับฉัน ผู้ป่วยและญาติ ฉันรับได้ถึงพลังเมตตาของทุกคน

ฉันถามลูกสาวยายว่า ยายชอบสวดมนต์บทไหน ชอบไปวัดฟังธรรมไหม ลูกสาวบอกยายชอบไปวัด ปฏิบัติธรรม ฉันบอกให้ลูกสาวบอกข้างหูยาย วันนี้จะพายายสวดมนต์กันนะ เอาใจนึกถึงสิ่งดีจะช่วยให้ยายไปภพภูมิที่ดี เราจะอยู่เคียงข้างยาย อยู่ส่งบุญให้ยาย ยายได้สร้างบุญไว้มากแล้ว วันนี้ไม่ต้องกลัวนะ ลูกๆ คนอื่นที่ไม่ได้มาเขามีความจำเป็นต้องดูแลเมีย คนที่อยู่ต่างประเทศมาไม่ได้ แต่เขาส่งใจมาให้กำลังใจด้วยนะ

ฉันแจกสมุดสวดมนต์ให้ทุกคน เริ่มพาทุกคนสวดมนต์ไปพร้อมกัน เริ่มบูชาพระรัตนตรัย

อิมินา...อิติปิโส สวดเกินอายุหนึ่งจบ ยายอายุ ๘๐ ปี พวกเราพากันสวด ๘๑ จบ น้องพยาบาลเป็นคนจดว่าได้กี่จบแล้ว ขณะสวดมนต์ ฉันเผลอคิดในใจ ทุกคนจะไหวไหมนี่ ตั้ง ๘๑ จบ สวดได้ประมาณ ๔๐ กว่าจบฉันรู้สึกไม่สงบในใจ นึกถึงคำสอนครูดลว่าให้กลับมาอยู่ที่ฐานกาย เรากำลังนั่งรับรู้ว่าก้นสัมผัสกับเก้าอี้ ด้านหลังมั่นคง ฉันยืดหลังขึ้น ด้านหน้าเมตตานึกถึงความตั้งใจที่จะช่วยผู้ป่วย ด้านบนศีรษะให้มีสติกลับมาอยู่กับบทสวดมนต์ ...ทำให้ฉันพาทุกคนสวดมนต์ได้ครบ ๘๑ จบ สังเกตเห็นผู้ป่วยหยุดหายใจ ช่างปาฏิหาริย์อีกราย...ผู้ป่วยกลับมาหายใจเฮือกอีกครั้ง ประมาณ ๒ ครั้ง/นาที ลูกสาวผู้ป่วยรีบหยิบแบงค์ยี่สิบบาทใส่มือยาย ให้ยายนำไปใช้ในภพหน้า 

หลังสวดมนต์เสร็จ ฉันกระซิบข้างหูยายพร้อมจับมือยายบอกยายให้นึกถึงพุทโธไปเรื่อยๆ นะไม่ต้องห่วงอะไรนะ เราอยู่เป็นเพื่อนคุณยาย ฉันพูดพุทโธเบาๆ จนยายหมดลมหายใจ ทุกคนที่ล้อมวงสวดมนต์ พากันบอกยายเอาบุญไปนะ ไม่มีเสียงร้องไห้จากญาติๆ