parallax background
 

วิธีปฏิบัติเพื่อประคองจิต
ในช่วงวิกฤติของชีวิตจะทำอย่างไร

ผู้เขียน: พระไพศาล วิสาโล และคณะ หมวด: ประสบการณ์ชีวิต


 

คำถาม : วิธีปฏิบัติเพื่อประคองจิตในช่วงวิกฤติของชีวิตจะทำอย่างไร

พระไพศาล วิสาโล : มีหลายวิธีในการรักษาใจให้เผชิญกับความเจ็บปวดได้ เช่น เด็ก ๕ ขวบเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เจ็บปวดมาก พยาบาลซึ่งเคยได้รับการฝึกนำจินตนาการมาแล้ว รู้ว่าเด็กชอบอุลตร้าแมน เลยชวนว่าจะพาไปซื้อ โดยให้เด็กหลับตาจินตนาการ แรกๆ พูดนำจินตนาการก่อนว่าระหว่างทางเดินผ่านสวนสัตว์ สนามเด็กเล่น สักพักเมื่อเด็กเห็นภาพแล้วบอกได้ว่าเห็นอะไรบ้าง แล้วซื้ออุลตร้าแมนที่ห้าง ทำไป ๑๕ นาทีเด็กสงบ หายทุรนทุราย หลังจากนั้น ๓ ชั่วโมง เด็กก็ตายอย่างสงบ นี่คือตัวอย่างการใช้จิตที่สงบยับยั้งอาการเจ็บปวด โดยใช้วิธีการที่ไม่ยุ่งยาก ซึ่งอาจเหมาะสำหรับเด็ก

ผู้ใหญ่สามารถฝึกโดยอาศัยสมาธิได้ เช่น กำหนดจิตอยู่ที่พระพุทธรูป ตามลมหายใจ เปิดเพลง เทปทำวัตร สวดมนต์ มีบรรยากาศที่สงบ ทำให้ไม่ทุกข์ไปกับการเจ็บปวดได้ อาการเจ็บปวดมีอยู่แต่จิตไม่รับรู้ และเมื่อสงบอาจมีสารเอนโดฟีนทำให้เจ็บน้อยลงได้

สำหรับคนไข้ที่ไม่ได้เตรียมตัวมา หรือเตรียมตัวมาแต่ไม่พร้อม จะมีอาการทุรนทุราย กระสับกระส่าย ไม่รู้ว่าข้างหน้าเป็นอย่างไร ห่วงคนข้างหลัง

  • คนไข้โคม่า แต่การรับรู้ของเขามี เราควรปฏิบัติกับเขาด้วยความเคารพ บอกทุกครั้งที่จะทำอะไรกับร่างกายเขา
  • ไม่พูดเรื่องอื่นต่อหน้าเรา บอกเหตุผลและอาการให้ญาติรับรู้ เพราะบางกรณีญาติกลุ้มใจที่ผู้ป่วยกินข้าวไม่ได้
  • ช่วยเยียวยาให้ญาติ / ผู้ดูแลระบายความรู้สึก
  • ให้ผู้ป่วยรู้สึกสบายตัว
  • สิ่งที่ไม่ควรทำขณะผู้ป่วยใกล้ตาย
  • เศร้าโศก ร้องไห้ฟูมฟาย ทำให้เขาไม่สบายใจ
  • พูดเรื่องไม่ดีใกล้ผู้ป่วย (เพราะผู้ป่วยสามารถรับรู้ได้)
[seed_social]
18 เมษายน, 2561

แผ่เมตตา – จินตนาการ แปรพลังสู่การเยียวยา (๑)

เราสามารถบ่มเพาะความเมตตาให้เกิดขึ้นในใจได้ด้วยการแผ่เมตตาสม่ำเสมอหลังจากนั่งสมาธิ โดยใช้เวลาประมาณ ๕ - ๑๐ นาที อาจใช้บทสวดแผ่เมตตาทางศาสนาก็ได้ แต่ไม่ควรสวดแบบท่องตามไปเหมือนนกแก้วนกขุนทองโดยไม่ซาบซึ้งกับความหมาย
19 เมษายน, 2561

เพื่อนฉันหายไปไหน?

เราหลายคนคงเคยผ่านช่วงเวลาความสูญเสียสัตว์ที่เราเลี้ยงมาก่อน ซึ่งแต่ละคนอาจจะยอมรับได้บ้างไม่ได้บ้าง หรือมีท่าทีในการรับมือแตกต่างกัน แต่บางครั้ง เราอาจจะหลงลืมไปว่าสมาชิกในบ้านตัวอื่นๆ
13 มีนาคม, 2561

ขอเทใจทั้งหมดให้พ่อ

ณ ยอดเขาสูงสุดแห่งนี้ มองออกไปเห็นแต่ท้องฟ้ากว้างใหญ่ไร้กลีบเมฆ ดูใสกระจ่าง ทิวเขาข้างหน้าตั้งตะหง่านเป็นแนวยาว ปกคลุมด้วยต้นไม้ที่ใหญ่น้อยกระจิดริด จิตใจฉันเบาสบายปลอดโปร่ง มีความภาคภูมิใจและมีความสุขที่ได้ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดแล้ว