parallax background
 

บ้านของชีวิต

ผู้เขียน: นาโก๊ะลี หมวด: ชีวิตเบ็ดเตล็ด


 

เริ่มด้วยมีความรักเป็นรากฐาน
ต่อด้วยการประสานแสวงหา
คือการบ่มเพาะพลังปัญญา
เพื่อไปสู่คุณค่าอันแท้จริง

เกื้อหนุนนำพาดั่งการเดินทาง
รู้ชีวิตนั้นบอบบางกว่าทุกสิ่ง
สั่นไหวดุจเด็กน้อยถูกทอดทิ้ง
ที่ไม่อาจหยุดนิ่งต้องดิ้นรน

บอกกล่าวด้วยรับฟังสภาวะ
เสี้ยวปัจจุบันขณะซึ่งปลอดพ้น
ความทรงจำทดท้อระทมทน
หรือวิตกกังวลข้างหน้านั้น

นี่อาจเป็นจินตนาการของบ้านหนึ่ง
งดงามอย่างลึกซึ้งในความฝัน
และเป็นพื้นที่มหัศจรรย์
ต่อเติมเต็มคืนวันระหว่างนี้

คือชีวิตคือวิญญาณอันงอกงาม
ใสสว่างอยู่ตามแต่งต่อวิถี
เบิกบานกับเรื่องราวทั้งร้ายดี
ตั้งไว้บ่งชี้เร่งความเพียร

คือการอยู่อย่างมีความหมาย
จากต้นจนสุดสายไม่แปรเปลี่ยน
หนึ่งโลกียวิถีที่ว่ายเวียน
หนึ่งโลกุตระธรรมเล่าเรียนคู่กันไป

จวบจนวันสุดท้ายในบ้านชีวิต
หนทางยังนิรมิตความสดใหม่
ด้วยรอยยิ้มอำลาเดินทางไกล
จะไปสู่แห่งหนใดก็สุดแท้

[seed_social]
28 พฤศจิกายน, 2560

งานศพคนเป็น “ตาย” อย่างมีค่าเป็นอย่างไร?

สำหรับรูปแบบงานศพคนเป็นอาจเรียบง่ายมาก มีแค่การกล่าวถ้อยความในใจที่เจ้าของงานศพอยากจะพูดเท่านั้น หรืออาจจัดขึ้นในรูปแบบงานคอนเสิร์ต เป็นทริปเดินทาง
5 เมษายน, 2561

คือเนื้อหาแห่งกัลยาณมิตร

คงไม่มีใครได้ดั่งใจเรา เพราะวิถีของเขาก็แตกต่าง ผู้คนก็ล้วนเดินบนหนทาง ที่ถากถางสร้างมาด้วยตัวเอง
28 พฤศจิกายน, 2560

เสียงวิงวอนของเด็กน้อยในตัวฉัน

โปรดหยุดคุกคามฉันเสียที
 ด้วยความเก่งความดีและคำสอน 
แม้ถ้อยคำงามหมดจดทุกบทตอน 
แต่กัดกร่อนกำลังใจจนไร้ค่า ได้ยินเสียงของฉันบ้างไหม 
อยากจะบอกเธอไว้ถึงปรารถนา 
แม้ยังอ่อนด้อยในปรัชญา 
อาจยังมีเหลือศรัทธาต่อชีวิต