การสร้างชุมชนและสิ่งแวดล้อมที่เป็นมิตรสำหรับผู้สูงอายุอย่างไร ตามบริบทของสังคมไทย
โดย วรรณวิภา มาลัยนวล
โดย วรรณวิภา มาลัยนวล
กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ได้จัดกิจกรรม มหกรรมสุขภาพผู้สูงอายุระดับชาติ ครั้งที่ 5 ระหว่างวันที่ 22-24 มกราคม 2568 ช่วงบ่ายของวันที่ 23 ม.ค. มีเสวนาในหัวข้อ
การสร้างชุมชนและสิ่งแวดล้อมที่เป็นมิตรสำหรับผู้สูงอายุอย่างไร ตามบริบทของสังคมไทย”
ร่วมเสวนากับวิทยากรจาก สมาคมคนพิการแห่งประเทศไทย, สำนักสิ่งแวดล้อม กรุงเทพมหานคร , ประธานชมรมอาวุโส กรมการแพทย์, สมาคมส่งเสริมธุรกิจการท่องเที่ยว
จากแนวทางการจัดการสิ่งแวดล้อมชุมชนเพื่อส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมพ.ศ 2563 ถึง 2580
ของ สำนักนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
“การจัดการสิ่งแวดล้อมชุมชน” หมายถึง การวางแผนบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม รวมถึงการอนุรักษ์และฟื้นฟูฐานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมโดยนำเอาองค์ความรู้ นวัตกรรม และภูมิปัญญาท้องถิ่นเข้ามาใช้ในการบริหารจัดการตามศักยภาพ และบริบทชุมชน ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นฐานการมีส่วนร่วมของชุมชน และองค์กรท้องถิ่นในทุกขั้นตอน อย่างมีธรรมาภิบาล ซึ่งการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมนั้นต้องนำสู่ความยั่งยืน
จึงมีการวางยุทธศาสตร์ 5 ประการคือ
จาก กรอบการพัฒนาสิ่งแวดล้อม กรอบการพัฒนาเมือง และกรอบการพัฒนาชุมชน ที่ต้องส่งเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจให้กับคนในชุมชนในสังคม สร้างความตระหนักรู้ รวมถึงแทรกให้อยู่ในตำราเรียน และในสังคมผู้สูงอายุ จึงนำไปสู่เรื่องของ Universal design การออกแบบที่เอื้อสำหรับการใช้ชีวิตในสังคมการอยู่ร่วมกันกับคนในสังคมอย่างปกติสุข
เป็นแนวคิดเรื่องการออกแบบสิ่งแวดล้อมการสร้างสถานที่และสิ่งของต่างๆเพื่อให้ทุกคนที่อยู่ในสังคมสามารถใช้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านั้นได้อย่างเต็มที่และเท่าเทียมกันโดยไม่ต้องมีการออกแบบดัดแปลงพิเศษหรือเฉพาะเจาะจงเพื่อบุคคลกลุ่มหนึ่งกลุ่มใดโดยเฉพาะ
ยังเป็นการออกแบบที่คำนึงถึงการใช้งานการใช้ให้คุ้มค่าสมประโยชน์ครอบคลุมสำหรับทุกคนโดยเริ่มต้นจากการคิดว่าทำอย่างไร คนประเภทต่างๆจึงจะมีโอกาสมาใช้ได้อย่างเท่าเทียม เช่น ผู้สูงอายุ คนป่วย สตรีตั้งครรภ์คนแคระ เด็กเล็กที่มากับรถเข็น คนพิการประเภทต่างๆ
การนำการออกแบบเพื่อคนทั้งมวล มาประยุกต์ใช้กับสังคมไทย จะช่วยเปิดกว้างให้ทุกภาคส่วนได้อยู่ร่วมกันและยอมรับกัน ภายใต้พื้นฐานความเชื่อที่ว่า มนุษย์ทุกคนในโลกนี้เกิดมาเป็นคนเหมือนกัน สังคมมีหน้าที่ต้องดูแลรับผิดชอบให้สมาชิกทุกคนอยู่ในสังคมได้อย่างปกติสุข อย่างเสมอภาคเท่าเทียมกัน
เพื่อให้คนไทยได้อยู่ในสภาพแวดล้อม สถานที่และมีสิ่งของเครื่องใช้ ที่สามารถรองรับการใช้งานได้ สำหรับสมาชิกทุกคนในสังคม เพื่อความสะดวกและปลอดภัยของคนไทยทั้งมวล อย่างเสมอภาคเท่าเทียมกัน
การพัฒนาสิ่งแวดล้อม + การพัฒนาชุมชน + การพัฒนาเมือง + การออกแบบเพื่อมวลเพื่อคนทั้งมวล + การสร้างความรู้ความเข้าใจ + การสร้างความตระหนักรู้ และการนำข้อมูลบรรจุในตำราเรียน เหล่านี้คือปัจจัยเอื้อให้เกิดชุมชนและสิ่งแวดล้อมที่เป็นมิตรสำหรับผู้สูงอายุ ตามบริบทของสังคมไทย และทำให้เกิดความมั่นคง ยั่งยืน ทุกคนสามารถใช้ประโยชน์ได้
ในส่วนของกทม. การพัฒนาพื้นที่สีเขียวให้เหมาะสมและปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุ การเตรียมตัวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ (Aging society) เป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากประเทศไทยและหลายประเทศทั่วโลก กำลังเข้าสู่ยุคที่มีประชากรสูงอายุเพิ่มมากขึ้น การเตรียมตัวที่ดีช่วยให้ผู้สูงอายุสามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดี และสามารถดูแลตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพกรุงเทพมหานครได้ให้ความสำคัญในการดูแลผู้สูงอายุ ที่ครอบคลุมในทุกมิติ เพื่อรองรับจำนวนผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้น
สำนักอนามัย ร่วมกับวิทยาลัยประชากรศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้ดำเนินโครงการ จัดทำแผนปฏิบัติการด้านผู้สูงอายุกรุงเทพมหานคร ระยะที่ 3 พ.ศ 2566-2570 โดยมีวิสัยทัศน์ว่า
“ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดี มีหลักประกันมั่นคงพึ่งพาตนเองได้ เป็นพลังของสังคม”
มิติสภาพแวดล้อม
Objectives: ลดความเสี่ยงของการเกิดอุบัติเหตุ และ ผลกระทบจากสาธารณภัยในผู้สูงอายุ
Key Results : อาคารหรือสถานที่สาธารณะ ภายใต้สังกัดกรุงเทพมหานคร และทางเท้า ทางข้าม เพื่อการเข้าใช้พื้นที่ต้องมีความปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุ
มาตรการ 2.16 ปรับปรุงอาคารหรือสถานที่สาธารณะให้เหมาะสมและปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุ
“อาคารหรือสถานที่สาธารณะของกรุงเทพ (โรงเรียนฝึกอาชีพ ศูนย์เยาวชน ศูนย์สร้างสุขทุกวัย ศูนย์กีฬา สวนสาธารณะได้รับการปรับปรุง หรือออกแบบ ตามแนวคิดการออกแบบสำหรับคนทุกวัย Universal design”
ในยุคปัจจุบันการสร้างพื้นที่สาธารณะเป็นสิ่งสำคัญ ในการยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มผู้สูงอายุและผู้พิการ ที่มีข้อจำกัดในการเคลื่อนไหว และการเข้าถึง การออกแบบสวนสาธารณะ จึงควรคำนึงถึงหลัก universal design หรือการออกแบบเพื่อทุกคน เพื่อให้ทุกคนสามารถใช้ประโยชน์จากพื้นที่ได้อย่างเท่าเทียม
วัตถุประสงค์
1 สร้างสวนสาธารณะที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุและผู้พิการ
2 ลดความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงพื้นที่สาธารณะ
3 ส่งเสริมสุขภาพกายและใจผ่านการใช้สวนสาธารณะ
การพัฒนาพื้นที่สีเขียวให้เหมาะสมและปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุ : สวนสาธารณะ
1 ออกแบบพื้นที่ให้ปลอดภัย
-พื้นผิวทางเดิน ใช้วัสดุป้องกันการลื่นและมีความเรียบเพื่อป้องกันการสะดุดหรือล้ม
– แสงสว่าง ติดตั้งไฟส่องแสงสว่างในบริเวณต่างๆให้เพียงพอโดยเฉพาะในช่วงค่ำ
– ราวจับ เพิ่มราวจับในพื้นที่ที่มีทางลาดหรือบริเวณที่ต้องการการทรงตัว
– จุดพักฉุกเฉิน มีจุดช่วยเหลือหรือปุ่มเรียกเจ้าหน้าที่ในกรณีฉุกเฉิน
2 การออกแบบเพื่อความสะดวกสบาย
– ทางเดินกว้าง มีความกว้างเพียงพอสำหรับรถเข็นหรืออุปกรณ์ช่วยเดิน
– ม้านั่งพักผ่อน วางม้านั่งในระยะห่างที่เหมาะสมพร้อมร่มเงาหรือหลังคากันแดดและฝน
– ห้องน้ำ จัดห้องน้ำที่ออกแบบเฉพาะสำหรับผู้สูงอายุเช่นมีเราจับและพื้นที่เพียงพอสำหรับรถเข็น
– แหล่งน้ำดื่ม มีจุดบริการน้ำดื่มสะอาดในหลายๆพื้นที่
3 กิจกรรมที่ส่งเสริมสุขภาพ
– อุปกรณ์ออกกำลังกาย ติดตั้งอุปกรณ์ที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุเช่นเครื่องออกกำลังกายแบบเบาๆเพื่อการยืดเส้นและเสริมสร้างกล้ามเนื้อ
– พื้นที่กิจกรรม จัดพื้นที่สำหรับโยคะ ไทเก๊ก หรือกิจกรรมกลุ่ม ที่ช่วยกระตุ้นสมองและความสัมพันธ์ทางสังคม
– สวนบำบัด เพิ่มพื้นที่สีเขียว เช่น สวนสมุนไพร หรือ สวนดอกไม้ที่ให้กลิ่นหอม เพื่อสร้างความผ่อนคลาย
4 การเข้าถึงและการสื่อสาร
– ป้ายบอกทาง ใช้ตัวอักษรขนาดใหญ่และชัดเจนพร้อมแผนที่ที่เข้าใจง่าย
– ทางลาด มีทางลาดสำหรับผู้ใช้รถเข็นหรือผู้ที่เดินลำบาก
– ระบบเสียงประชาสัมพันธ์ หากมีกิจกรรมหรือประกาศควรใช้ลำโพงที่เสียงชัดเจนและไม่ดังจนเกินไป
5 ส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ทางสังคม
– พื้นที่สังคม มีจุดนั่งพักที่ส่งเสริมการพบปะพูดคุย เช่น โต๊ะหมากรุก หรือ พื้นที่จัดกิจกรรมกลุ่ม
– กิจกรรมเชิงสร้างสรรค์ จัดกิจกรรม workshop เช่นการทำสวนเล็กๆหรือจัดงานชุมชนสำหรับผู้สูงอายุ
6 การบำรุงรักษาความสะอาด
– ดูแลรักษาสวนธารณะให้สะอาดและปราศจากสิ่งกีดขวาง
– การดูแลบำรุงรักษาอุปกรณ์ตรวจสอบอุปกรณ์ต่างๆให้ใช้งานได้อย่างปลอดภัยและคงทน
ความร่วมมือจากทุกภาคส่วนเป็นสิ่งสำคัญในการยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุและผู้พิการการสร้างสภาพแวดล้อมและบริการที่เอื้ออำนวยรวมถึงการส่งเสริมความเข้าใจและความตระหนักรู้จะช่วยให้เกิดสังคมที่เท่าเทียมรวมถึงการบูรณาการหลัก universal design และการฟังเสียงความต้องการของผู้ใช้งานจริงจะช่วยให้ส่วนสาธารณะเป็นพื้นที่ที่ทุกคนสามารถเข้าถึงและใช้งานได้อย่างแท้จริงและทุกคนสามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้อย่างยั่งยืน
ชมรมอาวุโส กรมการแพทย์
โดยปกติผู้สูงอายุก็จะมีความเสื่อมของร่างกายอันเป็นไปตามธรรมชาติ สิ่งที่เราสามารถจะทำได้ในช่วงของการเสื่อมคือ
Intervention เพื่อให้ชะลอความเสี่อม และ Prevention เพื่อการป้องกัน
ในส่วนของกลุ่มผู้สูงอายุที่เกษียณแล้วนั้น สิ่งที่ทำ คือ สร้างกลุ่มผู้สูงอายุรวมตัวกัน เพื่อทำกิจกรรมต่างๆอันเป็นไปเพื่อการป้องกันและสร้างเสริม ตัวอย่างกิจกรรมที่ชมรมผู้อาวุโสกรมการแพทย์ทำ เริ่มจากการจัดตั้งกลุ่ม DMS senior บน facebook เพื่อรวมผู้ที่เกษียณอายุแล้วของกรมการแพทย์ มาชวนกันทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน เช่น จัดกิจกรรมท่องเที่ยว จัดกิจกรรมสร้างเสริมกำลังใจและสร้างคุณค่าทุกช่วงวัย
กิจกรรมการให้ความรู้ต่างๆ เช่น การดูแลในระยะสุดท้ายของชีวิต การทำ living will การดูแลแบบประคับประคอง
แนวคิดร่วมกับการทำเป็นคลับของผู้สูงวัย OPPY club (Old People Playing Young) ทำการอบรมการสอนเรื่องราวเกี่ยวกับเทคโนโลยีให้กับผู้สูงอายุ เพื่อลดช่องว่างระหว่างวัย เช่น การสั่งอาหาร การเรียกแท็กซี่ การวางแผนการเดินทางด้วย google map เป็นต้น จะสอนให้รู้สึกว่าคอมพิวเตอร์กับอินเตอร์เน็ต เป็นเรื่องง่ายแบบที่ไม่เกี่ยวว่าจะอายุเท่าไหร่ การขจัดความกลัวได้สักอย่างหนึ่งก็จะเกิดแรงผลักดันให้ทำสิ่งต่างๆที่สนใจได้อีกมาก เป็นจุดเริ่มต้นที่กระตุ้นให้ผู้สูงอายุเกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิต การที่ผู้สูงอายุมีอะไรสนุกๆทำตลอดเวลายังส่งผลให้ร่างกายแข็งแรงจิตใจเบิกบานไม่ป่วยง่ายและยังกระฉับกระเฉง
สมาคมส่งเสริมธุรกิจการท่องเที่ยว
ในสังคมผู้สูงอายุ อีกธุรกิจหนึ่งที่จะร่วมพัฒนาศักยภาพ องค์ความรู้ นวัตกรรมภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมเชิงนิเวศเพื่อสร้างชุมชนแห่งอนาคต คือ การท่องเที่ยวชุมชน ที่จะได้ประโยชน์ทั้งต่อชุมชนเอง และ ผู้ที่เป็นแขกมาท่องเที่ยว
หัวใจการส่งเสริมการท่องเที่ยวโดยชุมชน 5 ข้อ คือ 1 เพลงพื้นบ้านการละเล่นพื้นบ้านการแสดงพื้นบ้าน 2 อาหารพื้นเมือง 3 ลือเลื่องเครื่องแต่งกาย 4 ใส่ใจวัฒนธรรม 5 สำคัญภาษาท้องถิ่น
ดังนั้นชุมชนที่สนใจส่งเสริมเรื่องนี้ ก็เริ่มจากการรวบรวมของดี และเอกลักษณ์ในด้านต่างๆ ของพื้นที่นั้นนำมาเป็นจุดขาย
การบริหารการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืนภายใต้การบูรณาการ 9 ด้าน
1 ด้านความปลอดภัย ปลอดภัยจากอาชญากรรม ปลอดภัยจากธรรมชาติ ปลอดภัยจากสัตว์ร้าย และพืชพันธุ์ที่เป็นพิษ
2 ด้านสิ่งแวดล้อม อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม
3 ด้านวัฒนธรรม ส่งเสริมวัฒนธรรมของชุมชน
4 ด้านสุขอนามัย อาหารสะอาดปลอดภัย พื้นที่แม่น้ำ ลำคลอง ถนนสะอาด ไม่เพิ่มขยะให้ชุมชน
5 ด้านผลประโยชน์ คนพื้นที่ได้ประโยชน์ คนมาท่องเที่ยวได้ประโยชน์
6 ด้านเศรษฐกิจ สังคมและคุณภาพชีวิต ของคนในชุมชนดีขึ้น
7 ด้านคุณภาพการบริการ ความเป็นรูปธรรมของการบริการ ความเชื่อถือและไว้วางใจ การตอบสนองต่อลูกค้า การให้ความเชื่อมั่นต่อลูกค้า การรู้จักและเข้าใจลูกค้า ทั้งหมดรวมกันเป็นคุณภาพของการบริการ คือ การส่งมอบการบริการตามความต้องการของลูกค้าเมื่อลูกค้ารับบริการได้รับความพึงพอใจโดยตั้งอยู่บนพื้นฐานของข้อตกลงของทุกฝ่าย
8 ด้านการตลาด การเข้าถึงกลุ่มเป้าหมาย ผ่านการโฆษณา การส่งเสริมการขาย
9 ด้านประชาสัมพันธ์ การสร้างความสัมพันธ์กับสื่อแบบต่างๆ
โมเดลการท่องเที่ยวชุมชน
หาเพื่อนร่วมทาง หาพันธมิตรและเครือข่าย เช่น รีสอร์ท บริษัททัวร์
สร้างกิจกรรม นำเสนอสิ่งที่มี เช่น ทรัพยากรหลักในพื้นที่ บุคลากร หรือ สร้างกิจกรรมใหม่ๆ ขึ้นมาในพื้นที่
ทำให้ดี ทำให้เด่น ทำให้ดัง เป็นการสร้างคุณค่าในสถานที่ท่องเที่ยว เช่น มีความสวยงามเป็นเอกลักษณ์ ความปลอดภัย จัดปรับให้สวยงาม สะดวกในการเข้าถึง
สานและผูกสัมพันธ์ การมีกิจกรรมร่วมกันเช่น Facebook page ไว้สื่อสาร มีเอเจนซี่นำเสนองานกิจกรรม
หากันให้เจอ เขาและเธอคือใครที่ใจตรงกัน การหาลูกค้าออนไลน์ ออฟไลน์ สื่อประชาสัมพันธ์ ช่องทางการเข้าถึงลูกค้า
ฉันให้เธอไป ฉันได้เธอมา เข้าถึงแหล่งทุนทั้งจากภาครัฐและเอกชนในการจัดทำ
สานเสวนาอย่างต่อเนื่อง เพื่อการพัฒนาปรับปรุง
กระบวนการดำเนินงานสร้างการท่องเที่ยวชุมชน 3P + 1M หรือ กขคง
1 Process 2 Product 3 Personal 4 Money หรือ
ก. กระบวนการบริหารจัดการ ข. ของที่ชุมชนมีอยู่ ค. คนในชุมชน ง. งบประมาณ